Άγναντα
Το όνομα Αγναντα προέρχεται από το επίρρημα "αγνάντια" που σημαίνει "απέναντι", "αντίκρυ" (αγναντεύω = βλέπω απέναντι ή κοιτάζω από μακριά). Η πρώτη γραπτή μαρτυρία περί Αγνάντων είναι ένα τουρκικό συμβόλαιο του 1729, που αναφέρεται σε ιδιοκτησίες και δασικές εκτάσεις των Αγνάντων.
Βρίσκονται σε απόσταση περί τα 55 χιλ. βορείως της 'Αρτας (χάρτης) και 50 ανατολικώς των Ιωαννίνων και συνδέονται με τις πόλεις αυτές οδικώς, με δρομολόγια των ΚΤΕΛ. Το κέντρο του χωριού έχει υψόμετρο 650 - 700 μ, ενώ οι πιο ψηλές συνοικίες του, στους πρόποδες (ριζά) του βουνού, πλησιάζουν τα 1000 μ. και το βουνό στους πρόποδες του οποίου βρίσκονται τα 'Αγναντα έχει ύψος περίπου 2.150 μέτρα.
Έχει πολλά πηγαία νερά (πηγές: Κρύας Βρύσης, Καρούλας, Χαλασμένου, Βρυσμούρας, Γκούρας κλπ) και πυκνότατα δάση με ποικιλία δέντρων, μεταξύ των οποίων κυριαρχούν τα ελάτια, τα πλατάνια, τα πεύκα, αλλά και οι κουμαριές, οι ρείκες και οι τσιρμιντζέλες. Κύριο χαρακτηριστικό των Αγνάντων είναι η πλουσιότατη βλάστηση. Αυτή συνθέτει ένα απέραντο φυσικό τοπίο με θαυμαστή αρμονία και πλούσια ποικιλία αποχρώσεων, φωτισμού και ανταύγειας, που βαθμιαία μεταλλάσσονται, αναπροσαρμόζονται κατάλληλα και εναρμονίζονται πλήρως προς τον εποχικό κύκλο της φύσης.
Οι λόφοι που περιβάλλουν το Χωριό είναι κατάφυτοι. Από αυτούς, εκείνοι του Αϊ - Λια και του Αγίου Χριστοφόρου, σχεδόν μέσα στο Χωριό, καλύπτονται από πυκνότατα και πανύψηλα πεύκα σχηματίζοντας τους υπέροχους ομώνυμους πευκώνες, και οι υπόλοιποι, μεταξύ των οποίων και οι πλησιέστεροι προς το Χωριό, της Γωνιάς, της Μεντζερίστρας, του Καμποδούκα, του Αετού, του Κρόκου και των Θεοδουλίων, αποτελούν πανέμορφους ελατιώνες.
Το κυρίως χωριό διχοτομείται από ένα χείμαρρο, τον Αγναντίτη, και οι πολλοί όμορφοι συνοικισμοί που το περιβάλουν, διατάσσονται βαθμιδοειδώς από την ανατολική όχθη του Αράχθου (Φράστα - Τρυποκόζη) μέχρι τους πρόποδες του βουνού (Μακρύκαμπος, Κονάκια, Στρανά). Οι ενδιάμεσοι συνοικισμοί είναι: Γοργούσα, Λιβάδια, 'Αρτισσα, Δάφνη, Ζίφκος, Βίλλια, Παλαιοχώρι, Θεοδούλια και Σκέζα.
Οι μόνιμοι κάτοικοι δεν ξεπερνούν τους 300, ενώ το καλοκαίρι πολλοί ντόπιοι επιστρέφουν στο χωριό για διακοπές. Ειδικά το τριήμερο 25-27 Ιουλίου που, σε συνδυασμό με την Εορτή της Αγ. Παρασκευής, πραγματοποιείται το παραδοσιακό πανηγύρι του χωριού, αυτό σφύζει από ζωή.
